Kiedy Edge wyciąga nogę, ja momentalnie się schylam przez co on trafia w powietrze, a ja wychodzę z ringu.

Co się ze mną do jasnej cholery dzieje !? Nic niemogę zrobić..przecież jestem w szczytowej formie.Jestem przecież Extreme Enigma ! Publiczność niesie moje imię pod samo sklepienie hali, to ja tu dostaję największy doping,a kompletnie nic nie pokazuje.Ciągle daje się zbyt łatwo podejść,jeszcze nigdy nie czułem się tak dziwnie jak dzisiaj , tyle przygotowań a jestem największym clownem w tym meczu..na chwilę obecną można powiedzieć że jestem przy nich poprostu zerem.Jeszcze chwila i totalnie się upokorze , fani pewnie już nigdy nie będą krzyczeć mojego imienia , bo co im z tak marnego wrestlera.

Dość ! Muszę wziąść się w garść,wyciągnąć błędy z moich poczynań i doprowadzić do tego aby już nigdy się nie powtórzyły , czas pokazać się po drugiej stronie.. po tej lepszej stronie ! Publiczność wciąż mnie dopinguję więc liczą na mnie.Najwyższy czas skopać tyłki tym frajerą.To nie w moim stylu leżeć całą walkę na macie oglądając co się dzieje z dołu, pora się podnieść i pooglądać ją z góry, pokazać publiczności że wciąż jestem tym samym Jeff'em co dawniej..pokażę Extreme ! Teraz to ja przejmę tutaj inicjatywę , pokaże wam że jestem przygotowany na tą walkę jak na żadną inną, to co działo się przed chwilą jest przeszłością , a ja nie będe patrzył w tył..Chris i Edge myślą pewnie że nie stanowie dla nich już żadnej przeszkody,a ja nie pozwolę na to by po walce śmiali mi się prosto w twarz że byłem nikim i jestem nikim.

Nagle moje ciało napełniła adrenalina,podniosłem się wziąłem głeboki oddech,czułem jak krople potu spływają mi do oczu ,a następnie na matę.Wiem też że w tej walce popełniłem już za wiele błędów i niema już miejsca na kolejne , teraz muszę być szybki i perfekcyjny.Jestem gotów do walki , zaciskam pięści i czekam na ruch rywali.

Jeden głupi błąd i straciłem niemal wszystko. Poczułem się zbyt pewny siebie, bez wątpienia. Stałem teraz oko w oko ze zmęczonym, aczkolwiek rozwścieczonym Jeffem. Do tej pory żaden z rywali nie sprawiał mi większych problemów, teraz niestety to się zmieniło, lecz nie zamierzam się poddać, nigdy się nie poddaje.

Będąc w pewnej odległości od mojego rywala, uraczyłem go szaleńczym, jednak pełnym skupienia spojrzeniem. W jego oczach brak było skupienia, lub jakiegokolwiek uczucia, które oznajmiałoby jego poczytalność. Jeff był teraz przepełniony rządzą zemsty i musiałem być gotowy na każdy jego ruch. Jakby tego było mało za ringiem czatował Jericho nerwowo robiąc kółka wokół kwadratowego pierścienia. Zagrożenie z jego strony wciąż było ogromne, lecz musiałem zająć się Hardym i to jego wyeliminować na początku. Jeff nadal stał wpatrzony we mnie niczym posąg, żadnych ruchów tylko to jego złowrogie spojrzenie. Stojąc w narożniku nie byłem w uprzywilejowanej pozycji, musiałem szybko coś zmienić. Nagle bez żadnego ostrzeżenia Jeff ruszył na mnie z okrzykiem na ustach. Nie spodziewałem się, nie wiedziałem co zrobić, jednak mój refleks pozwolił na ucieczke i tym samym pozwolenie aby Hardy zabił się swoją własną bronią. Edge wraca do gry!

Jeff wpadł w narożnik i odbił się od niego, była to idealna sytuacja dla mnie na powalenie go Big Bootem. W tym czasie do ringu wrócił Jericho, czaił się on na mnie z tyłu, lecz miałem wszystko pod kontrolą. Pobiegłem w stronę lin i odbiłem się od nich. Chris nie spodziewał się ataku z mojej strony i został powalony przez Running Crossbody. Momentalnie obaj podnieśliśmy się z maty, rywal nie miał dość więc otrzymał także solidne Enzuigiri które powaliło rywala i dało mi chwilę na odpoczynek

Podczas gdy zajmowałem się Chrisem Jeff stanął na nogi. Wyczekując odpowiedniego momentu szykował się do ataku lecz nie zdało mu się to na wiele gdyż byłem szybszy wykonując Flapjack biegnącemu w moją stronę rywalowi. Teraz została tylko ostatnia prosta, mogę to skończyć! Podnoszę Jeffa i kopnięciem w brzuch ustawiam go pod mój Signature Move, Edgecution było przygotowaniem do ostatecznego ciosu. Ustawiłem się w narożniku gdzie z szaleńczym wzrokiem zacząłem jeździć ręką po swoich długich włosach. Wszyscy wiedzieli co nadchodzi, Jeff wstał a ja ruszyłem, gdy rywal się odkręcił było już za późno. Spear!. Szybko przeszedłem do pinu na wymęczonym rywalu. Czy to będzie koniec?

Sędzia klepiąc w matę po raz trzeci dopełnił formalności. Jeff został wyeliminowany! Szczęśliwy ale ciągle skupiony podniosłem się z rywala który wyturlał się z ringu, zagrożenie wciąż stanowił Jericho który przyglądał się tej sytuacji z pewnej odległości. Nie dawał tego po sobie poznać ale bał się, bał się tego co nadejdzie gdyż wiedział że tylko ja zasłguje na zwycięstwo. Została mi ostatnia przeszkoda która nieuchronnie zbliżała się w moją stronę. Pewny siebie zrobiłem kilka kroków w stronę rywala. To był mój dzień, moja walka, zostało mi tylko przypieczętowanie zwycięstwa. Jericho jest niewiarygodnie groźny, lecz wciąż może stanowić zagrożenie. Staliśmy teraz kilka kroków od siebie, obaj pragnący zwycięstwa, ale dziś tylko jeden z nas może sięgnąć po victorię. Zapowiada się niezwykle emocjonująca końcówka tego starcia. Czy podołam? Powinienem, mogę się tego dowiedzieć już za chwilę. Tylko szaleniec zdecydowałby się w tym momencie na bezpośredni atak, atak skuteczny ale niezwykle ryzykowny. Pewnym było iż zamierzam spróbować. Rzucając Chrisowi szaleńcze spojrzenie dałem mu sygnał i ruszyłem. Teraz nie mógł już nic zrobić, niczym strzała wbiłem się w niego odrzucając go na drugi koniec ringu, nie miał już szans, musiał uznać moją wyższość. Musiałem to wygrać

Ubolewam nad tym, że walka ta nie odbywa się w nowym systemie... działo by się.

Kuba: Słownictwem nieco górowałeś, post miał swój klimat, jest dojrzały choć pozbawiony większych fajerwerków. Jak zawsze nieźle, jednak tym razem nie obyło się bez błędów. Przykładowy:
"Jericho jest niewiarygodnie groźny, lecz wciąż może stanowić zagrożenie" - słowo "lecz" w tym wypadku oznacza, że mimo pozornie przeciwnej rzeczy, coś jest takie a nie inne. Zdanie to ma mniej więcej taki sens, jak np "nie boli mnie noga ale mimo to mogę biec" - czyli w zasadzie go nie ma xd. Wyłapałem jeszcze taki jeden, ale już mniejsza z tym.

Y2J: Ogromny postęp. Znając cb i czytając to mam wrażenie, że opierałeś się tutaj na kilku postach bardziej doświadczonych graczy... cóż, do pewnej granicy jest to dozwolone, dopóki tylko je studiujemy... aby nie przesadzić. Widać jednak, że pisałeś to sam, między innymi po banalnych błędach w postaci miejscami źle postawionych przecinków, co czyniło post chaotycznym. Druga połowa jednak znakomita, a i błędy te nie są jakieś wielkie...

Ogółem dał bym 51-49 dla Kuby, jednak te błędy... miałem dylemat, ale post Y2J'a był także naprawdę dobry i widać w nim sporo włożonej pracy... dlatego dosłownie o włos wygrywa Y2J. Dalej Jericho!