Na hali rozbrzmiało już "Radio" wykonane przez Watt White'a , na telebimie został ukazany nikt inny jak Broski przemierzający korytarze backstage'u w celu udania się na arenę .. Odziany w strój do walki składający się z długich czarnych butów , ochraniaczy na kolana ,a także mojej fioletowej unikalnej kurteczce oraz opasce na włosy "Woo Woo Woo" . Wychodząc z backstage'u robię pierwsze kroki na rampie , po pewnej chwili unoszę wysoko nad głowę ręce wykonując swój taunt w kształcie litery "L" . Nie zważywszy długo wskoczyłem jednym kolanem na apron wchodząc na drugie liny od zewnętrznej strony narożnika wyglądając daleko w trybuny , po chwili zaś zeskakuję z niego i udaję się do środka kwadratowego pierścienia .

Moje pierwsze RAW w karierze i staję tutaj przed wami po raz drugi tym razem w pojedynku z liderem Wyatt Family,dość masywny długo brody zapaśnik mający przy boku swoich przydupasów.Mając na myśli Luke'a Harper oraz Erick'a Rowan,patrząc się na nich na początku przeszły mi dreszcze przez ciało bojąc się iż po walce ,lub w trakcie mego przeważania w starciu zainterweniują.Jednakże atmosfera panująca w moich pojedynkach była,jest i będzie wyjątkowa.Gdyż nikt inny jak tylko prawdziwy Broski,swoim humorem,zawziętością,a także umiejętnościami powoduję że moje starcie z nudnego mogę przeistoczyć w prawdziwy Main Event.Patrząc na mego przeciwnika w głowie tkwił mi jeden plan,który może doprowadzić mnie do triumfu.Muszę odnaleźć w siebie pewność,gdyż bitwa nie zawsze przypada silniejszemu czy szybszemu,ale prędzej czy później,ten który wygrywa to ten,który wie,że jest do tego zdolny.Dlatego właśnie budzę się codziennie o 2;00 ,o 2;30!Bo liczy na mnie moja matka,liczy na mnie moja siostra,mój syn i moja córka na mnie liczą!Mam wokół siebie świat,który codziennie się budzi i patrzy na mnie!I tym razem im udowodnię że jestem czegoś wart!

GONG

Rozbrzmiał gong,walka się zaczęła nie ma już odwrotu.Podchodząc powoli ku rywalowi zaczęliśmy zataczać coraz to mniejsze koła z uniesionymi rękami,wyglądało to na początku jak jakiś rytualny taniec na Haiti mimo to po krótkiej chwili myląc rywala kopię go w brzuch wychodząc na przewagę,obijając rywala mocnymi maczugami na plecy dokładam dodatkowo kolana,które zatrzymują się na głowie antagonisty.Następnie obejmując kark Bray'a upadam na matę ciągnąc go za sobą DDT zaaplikowane!Natomiast to nie wszystko przed nami długa droga do sukcesu na który trzeba sobie zapracować.Myśląc iż coś tym zdziałam unoszę za ohydną brodę konkurenta,aby następnie złapać za nadgarstek i posłać w kierunku lin.Po wykonaniu tej czynności wyczekiwałem momentu powrotnego mej ofiary,lecz on nie nadszedł gdyż zatrzymał się na linach.Zdenerwowany nieco tym zagraniem ruszyłem w jego kierunku,zaś ten pochylając się ku macie wysłał mnie poza obręb ringu,na całe szczęście zatrzymałem się na apronie.Będący plecami do mnie konkurent nadział się na akcję w moim wykonaniu obejmując jego kark naciągnąłem go na liny upadając na podłogę jednakże lądując na niej bezpiecznie [ Odwrócony Hot Shot ].Po tej akcji wtoczyłem się do ringu poprawiając fryzurę w narożniku.

Ostatnio edytowany przez Gietki (2013-12-31 21:09:11)

Moja droga na szczyt właśnie się rozpoczyna. Będzie to droga ku rewolucji! Pełna niespodzianek i przeszkód. Daleka droga dzieli mnie od końca tej drogi, ale konsekwentnie pokonując każdą z przeszkód będę zbliżał się ku spełnienia mojego celu. Przed kilkoma minutami wypowiedziałem wojne federacji, bestia stanęła do walki, czas pokazać ludziom prawdziwą siłe i otworzyć ich oczy. Pierwszą przeszkodą na mej drodze okazał się być Ryder, wysłannik Vinca, nie stanowiąca zagrożenia ciemna masa nie rozumiejąca moich idei zostanie zmieciona z powierzchni ringu w najbliższych kilkunastu minutach.

Zack odczuwał presję, w ringu stanąłem z nim ja a za ringiem nerwowo kroczyli moi bracia z rodziny. Dziś czas pokazać iż me słowa nie były kłamstwem, muszę uwolnić ludzi z iluzji która ich mami i nie pozwala odejść...Nerwowe ruchy rywala tylko potwierdziły me przemyślenia iż nie jest one pewny siebie, wie że rusza machina zagłady, brodaty mężczyzna odstraszający swoim wyglądem poświęci wszystko dla swoich idei.

Publiczność zdecydowanie wczuła się w atmosferę tego starcia. Gorące okrzyki, które nas dopingowały wyzwalały z naszych ciał dodatkowe pokłady energii. Dla mnie najbardziej liczyło się jednak to, że nie byłem tutaj sam. Moi bracia i siostry wierzyli we mnie, wierzyli w me idee. Nie czekając na ruch rywala, zacisnąłem pięści i zasypałem go błyskawiczną nawałnicą mocnych punchy, które w końcu zapędziły go pod jedną z lin. Będąc już w tym miejscu, postanowiłem wykorzystać swoją brutalność i łapiąc głowę oponenta, wcisnąłem ją w narożnik. Odrywając go, posłałem na przeciwległą stroną mocnym Irish Whip. Ryder odbijając się od lin zyskał na prędkości, lecz dla mnie to nie był żaden problem. Gdy zbliżył się wystarczająco blisko wystawiłem nogę i ściągnąłem go z nóg(Big Boot). Dla rywala było to jak spotkanie z rozpędzonym słoniem, przeniósł się do innego świata, świata w którym nie istniało szczęście, był tylko ból i śmierć. Wszedł do mojego świata, nie miał stamtąd ucieczki. Szarpnąłem go za włosy jednocześnie podrywając na nogi. Szykowałem go pod kolejną akcję, kopnąłem w brzuch, byłem gotów. Wyniosłem rywala aby po chwili cisnąć nim o matę(Powerbomb). Dominowałem, nic nie było w stanie mi przeszkodzić.

Zdobyłem inicjatywę, pokaże wszystkim to tu jest mistrzem. Ryder dał łatwo się podejść i zostanie za to skarcony. Ani się obejrzałem a Ryder był już na nogach, staliśmy naprzeciw siebie gdy nagle ruszyłem. Biegnąc w stronę Rocka miałem wszystko rozplanowane w głowie i będąc blisko wykonałem Spear. Po tej akcji gdy rywal stał na nogach od razu ruszyłem w jego stronę, zlekceważyłem go i otrzymałem Flapjack. Po tej akcji Ryder dołożył mi jeszcze Knee Drop. Musiałem się pozbierać, gdy rywal podniósł mnie od razu złapałem jego rękę i Irish Whipem wpuściłem w narożnik. Mocno zarywając w narożnik Ryder utracił swoją dumę której resztki próbował pozbierać z maty. Gdy rywal był w narożniku ruszyłem z Corner Body Avalanche po raz kolejny moje ciało z impetem wpadło w rywala. Znaleźliśmy się w idealnej pozycji aby móc wykonać Short Arm Clothesline. Po tejże akcji jeszcze raz podniosłem rywala aby móc wykonać mu Powerbomb



Moje ciosy
Ciosy rywala

Ludzie chcieli fajnej walki i ją mają, na razie jest to świetna walka w moim wykonaniu i wiem ze uda mi się dociągnąć ją do końca. Ryder zbierał się teraz powoli z maty.Byłem na fali, dominowałem i nie zamierzałem się poddać. Podniosłem rywala, kopnąłem go w brzuch i Stunnerem odrzuciłem na parę metrów. Zack oparł się o liny a kiedy podniosłem się zacząłem biec w moją stronę, wykorzystałem to aby wykonać Spinebuster. Leżacemu rywalowi wykonałem dodatkowy Elbow Drop. Nie był to koniec gdyż po podniesieniu rywala miałem zamiar zaatakować lecz Zack dostał przebłysku atakując mnie Roundhouse kickiem, dałem się podejśc miałem zamiar odegrać się gdy otrzymałem Dropkick. Tak być nie mogło, musiałem coś z tym zrobić

W końcu przyszedł czas na Broskiego,kopnięty w brzuch lecz to mi nie staję na drodze do przejęcia inicjatywy.Wiem iż zaraz nadejdzie na mnie bolesny Stunner,jedyne co może mi pomóc to szybkie zareagowanie.Pochylony ku macie w momencie objęcia mego karku przez Wyatt'a odpycham go do przodu gdy tylko on lekko wyskakuję w górę.

Okres mojej dominacji był okresem męki mojego rywala. Spotkał się z bestią niszczącą wszystko i wszystkich którzy pojawili się na jej drodze. Moje zwierzęce instynkty dawały mi przewagę, lepiej odnajdywałem się w sytuacjach zagrożenia, lepiej wykorzystywałem moje atuty, jestem po prostu lepszy, na to nie ma leku.

Zack jednak nie poddał się mej sile bez walki, stawiał opór, lecz nawet po tym wiedziałem że jest on tylko małym pionkiem w ogromnej grze która przechodzi ludzie pojęcię. Został wystawiony na pożarcie i nawet jeśli nie zgodziłby się na to jego los prędzej czy później zależałby ode mnie, tak jak jest teraz. Mogłem wprawdzie okazać mu łaskę aczkolwiek musiałem zostać zaspokojony, tylko krew i cierpienie mogły mnie nakarmić.

Po odepchnęciu mnie przez Rydera wylądowałem na linach, nie zwiększyło to jakoś mojej złości. Odwróciłem się i groźnym spojrzeniem obdarowałem rywala. Czuł strach, bał się mnie i wszystkich moich braci. Natomiast ja czując wyraźną przewagę psychologiczną ruszyłem na rywala i powalając go Clotheslinem ukazałem prawdziwe oblicze mej siły.