Wychodząc na halę zdałem sobie sprawę z tego iż walczę z lotnikiem w Steel Cage Match'u gdzie przeciwko mnie może wykorzystać między innymi wysokie ogrodzenie , aczkolwiek byłem przygotowany na różnego rodzaju scenariusze jego osoby . Ostatnim razem mi się nie udało odnieść zwycięstwa , tym razem będzie zupełnie inaczej , Samoan Submission Machine jest w pełni gotowy do totalnej destrukcji . Przechodząc pomiędzy 2-3 liną przemieszczam się do kwadratowego pierścienia stawiając w jego środku obie nogi wyczekuje przybycia mej ofiary .

“Niektórzy mówią, że mam dobre podejście. Być może mam. Ale myślę, że musisz je mieć. Musisz wierzyć w siebie wtedy, gdy nikt inny w Ciebie nie wierzy – to czyni Cię wygranym juz na początku.” ~ Venus Williams

Strach jest to jedna z podstawowych cech pierwotnych (nie tylko ludzka) mających swe źródło w instynkcie przetrwania. Stan silnego emocjonalnego napięcia, pojawiający się w sytuacjach realnego zagrożenia, naturalną reakcją organizmu jest np. odruch silnego napięcia mięśni a w konsekwencji ucieczka lub walka.Stanąwszy w ringu wraz z Jericho od razu odczułem dość częste zjawisko u osób niepewnych,tak był to strach jaki aż wylewał się z Chris'a.Nasze ostatnie spotkanie zapewne odbiło się na jego "wielkości" co widać po jego wyrazie twarzy.Policzki opuszczone ku dole,usta tak samo przypominały zmartwione jakby był tutaj za karę.Jednakże On wie iż to co przedstawiłem w ostatnim starciu jakie przyjęło rangę Main Event'u był to przedsmak moich możliwości.Mój samoański charakter nie ukazał się w pełni,być może dziś.Dziś właśnie na Fatal 4 Way przebije solidny mur za jakim kryje się dzikie zwierze w postaci Samoa Joe.Czas aby prawdziwy dzikus z wysp się przebudził.On nadchodzi,jest już blisko!

~ GONG ~

Usłyszawszy metaliczny dźwięk rozprzestrzeniający się po trybunach skupiłem się na mym dotychczasowym rywalu,wpatrując się w niego i tylko wyłącznie w niego powolnie podchodziłem ku niemu,co jakiś czas oblizując swe wargi uniosłem ręce,aby zapoczątkować starcie siłowe tzw. klincz.Dając upust memu konkurentowi pozwoliłem nieco się przepchnąć w stronę lin,przepełniony wigorem rusza w kierunku lin z myślą iż jego zamiary się powiodą,aliści zapierając się dość mocno powalam Chris'a na matę nic się przy tym nie wysilając ( Schoulder Block ),a w dodatku ironicznie się przy tym śmiejąc.Spoglądając z góry w powiększone oczy ze zdziwienia Irvine'a pozwoliłem mu się unieść do pionu.Gdy tylko to uczynił zacząłem się z nim bawić wymierzając co jakiś czas siarczyste liście trafiające ów osobnika w twarz,atoli co jakiś czas robiąc uniki w geście pochylenia przed ciosami Y2J'a.Ostudzając jego zapały co do tej walki,tym samym wystawiając go już z początku na przegraną zadaję mu dawkę bólu,co gorsza dla niego naparstek mych katuszy jakie się dopiero zaczną ogłuszając bohatera w swoim świecie idealnym podbródkowym ( European Uppercut ).Łapiąc owego napastnika za nadgarstek posłałem ofiarę na naprężone liny od jakich to zwinnie odbity będąc dalej w biegu wracał do mnie,biegł tak jakby nie widział mnie przez kilka lat,a co gorsza byłby moim przyjacielem.Na całe szczęście tak nie było powalając go na matę potężnym kopnięciem po wcześniejszym wyskoku uświadomiłem mu iż potęga Samoańskich wojowników jest wielka. ( Gamengiri ).

Wyprowadzając już na samym początku swą przewagę udowodniłem iż nie należę do najsłabszych tym samym ukazałem swą wyższość nad rywalem,aczkolwiek mój ból odczuję dopiero po całej tej batalii.Chris unoszący się po mocnym Gamengiri wyprowadzonym z mojej nogi nie spodziewał się iż mogę być aż tak okrutny i nie dać mu ani chwili wytchnienia.Katusze dopiero się zaczynają zaś ja się przebudzam z długiego snu,aby wyzwolić prawdziwe ja,prawdziwego Samoańskiego dzikusa z wyspy!Obejmując kark konkurenta do pasa Interkontynentalnego zaczynam ciskać swe kolana na czerep Jericho przez co on z każdym kolejnym przyjętym uderzeniem zaczyna słabnąć.( Rapid Knee Strikes ) Wtenczas po zadaniu kilkunastu kolan puszczam owego osobnika,ku memu zdziwieniu osłabiony pada na twarz,mając szansę w jakimś stopniu osłabić nogi mego wroga próbuję szczęścia przy Leg Lock! Jednakże wzmagający się z ogromnym bólem,a także naciskiem masy na jego ciało wykorzystuję większość swej energii jaka była przeznaczona na dalszą bitwę i doczołguje się do lin których sięga tym samym przerywając morderczy ból jaki mu zgotowałem.Unosząc się do pionu wtórnie obejmuję kark Irvine'a aliści przy próbie zadania kolejnej dawki gehenny ten napiera na mój korpus mocnym łokciami w jakiś sposób próbując za wszelką cenę przejąć inicjatywę,mimo tego przy sporej masie niezbyt odczuwam jego poczynania co widać przy zapoczątkowaną destrukcją rywala poprzez Knee Lift.

Widok leżącego Jericho dał mi wiele do myślenia,gdyż w parterze można zrobić z przeciwnikiem wszystko,dokładnie wszystko.Podchodząc do niego upadam na kolana,aby przechwycić jego rękę i zablokować ją w stawie łokciowym,następnie jedną ręką łapiąc za dolną kończynę oponenta,a dokładnie za piszczel naciągam ją do siebie jak najmocniej wtem zaś dokładam kolano na kręgosłup konkurenta zapinając bolesne Kneeling Bow&Arrow trzymając konkurenta w owej dźwigni zadawałem mu początki bólu jakiego dopiero dozna,aczkolwiek katusze są rozkoszne,trzeba się nimi delektować.Po dłuższej męczarni ten miał odklepać,aliści miał trzeźwy umysł i sięgnął dolnej liny koniuszkami palców przez co sędzia niestety począł odliczanie.Gdy dochodziło do mego wyliczenia puściłem uchwyt,aby następnie wstać i zacząć okopywać plecy tudzież nogi antagonisty.Ku memu zdziwieniu ten wytoczył się z ringu szykując jakąś zasadzkę,i tak się stało.Gdy tylko wytoczyłem się z ringu ten do niego wszedł wślizgiem,wnerwiony tym zachowaniem ruszyłem z powrotem do kwadratowego pierścienia przejmując mocne kopnięcia na nogi zwane Low Kick'ami,następnie wymierzając mi kopnięcie w podbrzusze ruszył na liny rozpędzony wracając w mym kierunku próbowałem temu jakoś zaradzić toteż wystawiając łokieć niestety chybiłem,wtem pobiegł na drugie liny aby nabrać pędu w nogach wyskoczywszy w górę z próbą Crossbody w biegu dynamicznie go przechwyciłem w locie jedną z rąk przemieszczając pod jego kroczem aż na dolną partię pleców,drugą zaś przez bark na górą część kręgosłupa wykonałem przerzut o 180 stopni ciskając zdeklasowanym rywalem o cienką matę Scoop Powerslam'em,nagle dostałem jakąś dawkę adrenaliny,aczkolwiek ta od razu znikła..czyżby bestia się wyłania?

To nie ta dźwignia ..

http://www.youtube.com/watch?v=yBEtymbjMfs - 5:37

Znajdując się w tej nieprzyjemnej pozycji nagle coś mnie olśniło. Z jednej strony mam przerąbane, gdyż ta dźwignia jest bardzo bolesna, lecz uchwyt oponenta nie jest taki doskonały. Wykorzystując wolne ręce, staram się je ułożyć w dogodny sposób, aby uszczypnąć prawą nogę oponenta z całej siły jak tylko potrafię. Przez co uchwyt został mocno poluzowany. Teraz wykorzystując uchwyt tylko w kolanach kieruję swoje nogi w stronę głowy rywala wymierzając parę solidnych kopnięć, aby wypuścił me kończyny. Następnie ponownie wykorzystuję swoje długie nogi, w celu zawinięcia ich wokół szyi rywala i z całej siły podduszenia go. To już ostatecznie zmusiło rywala do ostatecznej rezygnacji z dźwigni. Dobrowolnie zszedł ze mnie i uciekł w stronę narożnika trzymając się za szyję i próbując wziąć porządny oddech. Wtem ja doczołguję się do lin i za pomocą ich wstaję.


Post wysyłam po raz 3. Najpierw usunęły mi się dwa pierwsze wyjścia nie wiem jak, może ktoś to zrobił nie mam bladego pojęcia, więc wrzucam wreszcie 2 raz to samo wyjście.

Wrzawa dopingujących ludzi zza barykady chwilowo ustała. Minął moment, w którym wielki Chris Jericho mógł odklepać, minęły wszelkie słowa otuchy, bowiem udało mi się wydostać. Samoa siedzi w narożniku, trzymając rękę na szyi, widać że bardzo ucierpiał podczas mojej próby ucieczki z zabójczej dźwigni. Dumnie staję przy swoim narożniku i ręką gestykuluję w stronę publiczności, aby zagrzali mnie do walki. Oni robią to w sposób godny walki wieczoru, tymczasem znajdujemy się w openerze, jak to? Siła charyzmy? Chyba tak. Pokazuję dłonią w stronę Samoańczyka chęć wejścia ponownie w równe starcie. Oponent nie chcąc wyjść na tchórza, pomimo bólu wszedł ze mną w starcie jak mężczyzna z mężczyzną. Stając naprzeciw niego zaczynam wywijać różnorakie kocie ruchy w celu poddenerwowania wroga, kiedy stopień przegrzania jego mózgu wyniesie spory procent, w ostateczności ten wybucha niczym wulkan i wykonuje na mnie Dropkick. Na szczęście dzięki mojej technice i wyszkoleniu gimnastycznym szybko powróciłem do pionu, lekko poddenerwowany rzuciłem się na jego uda z serią czterech Low Kick'ów. Jericho wpada w furię! Rywal po chwili złapał się za udo, które jeszcze kilka chwil temu dwukrotnie szczypnąłem, wtem zaś odbijam się szybko od lin i wykonuję na oponencie Running DDT. Szybkim tak zwanym kip up'em podnoszę się na proste nogi, wyczekując rywala. Mówią, że małe jest piękne, tak więc po tej walce będziesz mieć od groma małych siniaków, cieszysz się? Ja bardzo. Są teraz dwie opcje, odsunę się ostrożnie do własnego kornera, bądź skupię się na dłuższej katuszy jego tłustego cielska. Sytuacja zmienia się jak w kalejdoskopie raz atakuje ten dobry, a raz ten zły, tym razem to dobry przejmie inicjatywę nieprawdaż? Ustawiam się za jego plecami, teraz jest ten moment! Kolejny raz biorę rozbieg, lecz wtedy ni stąd ni zowąd rywal odwrócił się i próbował wpakować w moją twarz Big Boot, lecz zdążyłem zasłonić głowę rękoma, więc ból był nieco mniejszy niż zazwyczaj. Powoli wyturlałem się z ringu w celu odpoczynku i nabrania źdźbła energii, sędzia powoli, powolutku zaczyna odliczać, lecz wtedy ja podchodzę do stołu komentatorskiego, który powoli rozbieram z wszelakich osłon i komputerków, kiedy jest już gotowy, wzywam rywala do siebie. Ten głupi jak but schodzie do ringu, bo dureń myśli, że mi coś zrobi. Wtem, gdy wróg nie zdążył jeszcze zagościć się z betonową podłogą od razu został ciepło przyjęty serią trzech punch'y. Chodź tu do tatusia! Zamroczonego przeciwnika ciągnę za tą bezmózgą głowę, ustawiam koło stołu, następnie z trudnością, lecz jakoś wynoszę go na barkach do góry, a następnie upuszczam poprzez wykonanie Spinebuster prosto na stół komentatorski. Publika wniebowzięta, komentatorzy, którzy docinali różne nieśmieszne teksty muszą teraz całą galę przesiedzieć jak ci debile bez stołu, za to sędzia, który wybaczył nam wszelkie chęci zawalczenia poza ringiem skończył liczyć do pięciu, aby zawołać nas, potem kontynuował. Mam sprytny pomysł, w celu zresetowania licznika, wchodzę do ringu, a następnie wychodzę z niego. Arbiter lekko zażenowany całą sytuacją musi się pogodzić z ponownym liczeniem od początku, tymczasem ja podnoszę rywala, wysyłam go z całej siły Irish Whip'em w metalowe schody, a następnie biorę rozbieg i wykonuję Running Low Dropkick prosto w rękę rywala, która uderzyłem również o metal. Ogromny cheer wybuchł zza barykad, to jest mój czas!   

Przepraszam, że proporcje są 3:2, ale zepsułoby to cały post. Myślę, że Quillsh wybaczysz mi to