Dobra kontrola nad przeciwnikiem to podstawa a cóż nie jest lepsze od pokonania go kilka tygodni wcześniej w walce 1 na 1? Dzisiaj spokojnie mogę szydzić z mojego przeciwnika - dziadek chyba nie wiedział co się dzieje. Jednak nie chciałem uświadamiać go gdzie się znajduje i co się z nim dzieje - przewaga przecież należała do mnie! Powstający na nogi Glen nie mógł bowiem znów przebudzić się ze swojego niedźwiedziego snu. W zamian chciałem mu sprezentować jeden z moich prezencików a dokładniej Swiss Uppercut. Udało mi się w ten sposób nieco przemieścić dużego potwora w kierunku stalowych schodków. Dawało mi to jakby to ująć... ciekawszą perspektywę przed kolejnymi atakami. Jednak zanim przeszedłem do ofensywy, moje zdolności defensywne zostały bardzo mocno przetestowane. Ruszając do przodu musiałem bowiem uniknąć wielkiego kopyta ulubionego demona diabła. Udało się to jedynie połowicznie, gdyż nie zdążyłem wystarczająco zablokować nogi giganta - Big Boot trafił mnie w bark, odpychając mnie do tyłu. Kolejny ruch musiał być nieco bardziej przemyślany. Sądziłem, że kolejny atak przeciwnika będzie dość chaotyczny i niespodziewany. Na szczęście doświadczenie pomogło mi rozpoznać zamiary Ulubionego Demona Diabła - tym razem perfekcyjnie uniknąłem nadchodzącego Shoulder Block'u a nawet przeszedłem do kontrofensywy! Korzystając z bliskości wcześniej zauważonych schodków wskoczyłem na nie i po uprzednim wycelowaniu rzuciłem się na Kane'a przepięknym Diving Crossbody. Potwór leżący na glebie, bułkożercy cieszący się z ostatniej akcji, czegóż więcej chcieć? Dokładnie! Brakowało tu tylko Double Foot Stomp'a na klatkę piersiową Czerwonej Maszyny. Swoją drogą ciekawe jak Brock radzi sobie w ringu... Pora na podejrzenie co się dzieje.

Zajrzałem do ringu, gdzie zdawało się, że Brock zdobywa przewagę. Nie interesowało mnie to jednak na ten moment ani trochę. Miałem bowiem do załatwienia jeszcze sprawy z jedną "kłodą" walającą się na obrzeżu ringu. Musiałem jak najszybciej poskładać pierwszego z rywali by zwiększyć swoje szanse powodzenia na zwycięstwo. Bez żadnych ogródek podszedłem i pochwyciłem wielkiego czerwonego potwora swą prawą dłonią za szyję sygnalizując nadchodzący Chokeslam. Na moje nieszczęście rozwścieczyło to jednego z najsławniejszych posiadaczy tego chwytu i bez pardonu zostałem targnięty przez niego w pasie by za moment wyć z bólu po siarczystym Pendulum Backbreaker'ze. Dałem się podejść jak dziecko. Myśli przepiegały po moich neuronach a ja nie wiedziałem co mam dalej robić. Musiałem bowiem się przebudzić i przeć do przodu ku zwycięstwu! Nie miałem jednak łatwego życia, gdyż Kane chciał wyraźnie odpłacić mi się pięknym za nadobne. Po sekundzie bowiem zostałem powalony na ziemię mocnym Clothesline'm. Dziwne myśli musiały przelatywać przez łeb wielkiej czerwonej maszyny, ponieważ zaciągnął mnie on koło stalowych schodków i chciał wykonać swój markowy Running Low Dropkick z zamysłem jednoczesnego zakończenia mojej kariery. Na szczęście zdołałem uniknąć zabójczego kopnięcia tym samym powodując, iż Glen przywalił obiema nogami jak dzik w sosnę. Teraz była moja szansa! Powstałem jak najszybciej, jednak nie wystarczająco szybko, gdyż Kane znajdował się już także w tej samej pozycji co ja. Szybki unik przed kolejnym zamachem (punch) spowodował, że to ja teraz miałem kontrolę nad potworem. Podrzuciłem go lekko to góry, tak aby brzeg ringu stał się idealnym celem mojego Stun Gun'a. Wyraźnie osłabiony Ulubiony Demon Diabła złapał się za czerep i minimalnie pochylił się do przodu. Aż żal było mi nie wykorzystać takiego prezentu - szybki Mid section Knee Strike powoduje bezwiedny i bolesny opad Kane'a na kolana. Ostatnim elementem dewastującej układanki miało być potężne kopnięcie skierowane idealnie na głowę ringowego dziadka. Jednak coś mnie przed tym powstrzymywało... Czyżby to moje sumienie? PIEPRZYĆ JE! Bicycle Kick spada prosto na głowę potwora a ja mogę swobodnie szydzić z publiczności zebranej w Phoenix.

// Z góry przepraszam za jakość - mimo wszystko nie mam za bardzo ochoty dawania upustu swoim emocjom, zwłaszcza, że mam taką a nie inną sytuację życiową... //

Cesaro, dalej kontroluje Kane'a.

Udane, Lesnar kontruje i mamy Opisik Sytuacji na 150 słów - ilość ma na celu sprawdzenie was z innej storny.

Ja również. Szczerze to nie wiem kiedy to napiszę. Postaram się jak najszybciej, aczkolwiek czas jaki obecnie posiadam jest bardzoo mały. ;/

// Nie mam zbytnio czasu - coś na szybko. //
Co mogłoby powalić Kane'a tak aby był wykluczony z dalszej części pojedynku... Mam! Zaaplikuję mu coś czego na pewno nie zapomni przez najbliższe miesiące! Szybko wyciągam spod płachty ringowej złożone krzesełeczko i ustawiam je w niedalekiej odległości od podnoszącego się potwora. Następnie atakuję jego korpus mocnym Gut Kick'iem, zmuszając tym samym pochylenie potwora. Musiałem to wykorzystać - Michinoku Driver prosto na krzesło powala ulubionego demona diabła, przyprawiając mu nietuzinkowego bólu pleców. Teraz muszę zająć się pozostałymi...

// jeszcze raz sorry , ale ostatnio mam bardzo mało czasu na grę... //

Myśl ciągnąca się wciąż za mną nie dawała spokoju. W każdej chwili obawiałem się o przypadkowy atak z pod rąk pozostałych przeciwników. I jednak nie na próżno. Cesaro przez pewien moment sprawował władzę nad Demonem - teraz postanowił pokazać swój zwyż umiejętności na mnie. Niezorientowany byłem w całości skoncentrowany na Bestii. Stojąc tyłem do konkurenta nie widziałem żadnego jego czynu. Przez co ni stąd ni z owąd otrzymałem mocnego Dropkick'a w plecy. Z impetem wpadłem w liny, z ogromną agresją po chwili wracając na ostatnio zajmowane miejsce. Strach przeszył oponenta na mój widok. Imponujące. Pod wielkim zachwytem moje pięści spadały na korpus rywala. Seria zakończyła się potężnym kopniakiem w tułów, po którym opurnista w przeciągu chwili znalazł się pomiędzy moimi udami. Z całej siły skierowałem go w powietrze następnie siłowo rzucając na deski. Potężny Powerbomb zaaplikowany! Idąc za sprzyjającą passą błyskawicznie ruszyłem na liny, by następnie powracając wbić w żebra przeciwnika swój łokieć. Odcisk pozostał na jego klatce piersiowej natomiast ja robiąc sobie chwilkę przerwy spocząłem w narożniku i napawałem się widokiem 'zdychających' z bólu konkurentów.[Elbow Drop]

Nie byłem w stanie opanować myśli i złości, która wraz z krwią dotarła do każdej komórki mojego ciała. Leżąc wycieńczony na macie i trzymając się za głowę, nie pojmowałem tego, co działo się wokół. W jednej chwili trafiłem z nieba do piekła.. Hades przywracając mi moc, przywrócił im nadzieję. Nie mogłem Go zawieść. Wiedziałem, że czas sentymentów się skończył. Nie liczył się już szacunek... Najważniejszym było zmieść Lesnara z tego ringu... Ta myśl obudziła we mnie instynkt, którego tak bardzo mi brakowało... Brock to wiedział, dlatego nie chcąc się poddać ruszył na mnie w celu wykonania jakiejś akcji. Moje zmysły były teraz wyostrzone. Od razu wiedziałem jaki miał w tym cel... Toteż bez większego zastanowienia przechwyciłem go w biegu, zarzuciłem na ramię i wykorzystując najbliższy narożnik zaaplikowałem mu Snake Eyes!  Zamroczony Lesnar po niekontrolowanym odbiciu chwiejnym krokiem zbliżył się do środka ringu. Bez namysłu nabrałem rozpędu, odbiłem się od lin i wbiłem celnie w jego twarz potężnym Big Bootem, po którym obrócił się jak na karuzeli i padł bezwładnie plecami na deski... Czy jest Ci teraz przyjemnie ? Jak się czujesz ?! Jesteś teraz mój ! Ciągle nabuzowany Lesnar, powoli wstawał, widziałem złość w jego oczach... Po krótkiej chwili ten zaczął biec w moją stronę ; wyraźnie miał złe zamiary w stosunku do mej persony .. Przebiegłem nad jego wielką ręką i sam zacząłem okładać głowę tejże niby Bestii serią punchy. Nie były one nad wyraz silne, jednak udało mi się nimi zagonić go do samego narożnika. Kiedy się tam znajdowaliśmy, kontynuowałem swój atak na głowę przeciwnika, tym razem wieńcząc to poprzez Corner Clothesline. Akcja ta wyrzuciła rywala do przodu, odbijając go od narożnika. Lesnar zrobił parę kroków wprzód, trzymając się za okolice mostka i klatki piersiowej... Zdałem sobie sprawę, że w cale nie muszę odejść jako przegrany. Diaboliczna siła wypełniająca moje wnętrze, błyskawicznie postawiła mnie na nogi. Stojący adwersarz znajdował się kilka metrów przede mną... Wiedziałem już co muszę zrobić. Stawiając potężne kroki, ściąłem przeciwnika morderczym Clotheslinem... Wpatrywałem się na przemian w następnych rywali , jednakże mój wzrok ciągle skupiał się na Brocku.. Czy to przypadek czy sprawka mego pana ? Nie wiem, wiem natomiast jedno ; Victoria właśnie go opuściła... Witaj w Piekle Brock !