O tak! Nagle cała arena pokryła się gęstą ciemnością. Jedyne źródło światła pada w postaci punktowej wiązki oświetlającej rampę. Mnóstwo różnych, makabrycznych scen pojawia się titantronie, a z backstage'u wychodzi nie kto inny jak Sting! Ma on na sobie swój strój do walki, rękawiczki oraz koszulkę na której przodzie są dwie połówki twarzy (Stinga i Deana) połączone w jedno, a na jej tyle znajduje się wielki napis 'Insane Icons'. Oczywiście twarz ikony zdobi makijaż przypominający filmowego Jokera. W jego dłoni dumnie połyskuje czarny kij baseballowy. - Woooooooooo!- wydobywa się z ust szaleńca. Stinger z makabrycznym uśmiechem na twarzy wskazuje kijem na trybuny. Światło podąża do wskazanego miejsca. Nikt nie wie o co chodzi... ale chwila... Dean! Tak! Dean Ambrose jest na trybunach! Ma na sobie swój klasyczny strój do walki i taką samą koszulkę jaką ma Sting. Pyszałek idzie schodzi swoim pewnym krokiem po schodach. Pod jego nosem widoczny jest arogancki uśmiech. Już po chwili znajduje się on przy barierkach, które z łatwością przeskakuje i przedostaje się do Stinga, który czekał na niego na rampie. Głośna muzyka ciągle gra, a z titantronu wydobywa się mnóstwo różnorakich, migoczących świateł. Obaj Panowie przyjacielsko się ściskają i wymianiają kilka słów. - Wooooooooo!- Stinger znowu wydaje z siebie swój okrzyk, a nastepnie Insane Icons udają się w stronę ringu. Nie mija chwila, a oni już przekraczają liny i szykują się do walki. Obaj ściągają koszulki, a Stinger dodatkowo pod naciskiem sędziego odkłada swój kij na bok. Po kilku zdaniach to Sting zostaje w środku kwadratowego pierścienia.


Proszę trochę więcej czasu na napisanie kto ładniej Dopiero co wróciłem z imprezy, a dzisiaj sylwester. Mam nadzieje, że rywale nia mają mi tego za złe. Jutro w godzinach popołudniowych pojawi się post

To się zaczęło! Początek powolnej agonii moich rywali. Oni nie wiedzą, że weszli do jednego ringu z szaleńcem. Jestem gotowy zrobić wszystko aby wygrać. Ich ciała nie są przygotowane na tak poważne obrażenia i utratę takiej ilości krwi. Krew? A myślicie że co służy za czerwoną farbę na mojej twarzy? Żartuję, żartuję... a może nie? Może cały świat jest żartem, ludzie szaleńcami, a to ja jestem normalny? Heh... to nie może być prawdziwe. Ale co jest prawdziwością? Uśmiechanie się do fanów w rytm muzyki czy mówienie tego co ma się na myśli nie zwracając uwagi na opinie tych nieudaczników? Ocenę pozostawiam wam... czas... start...

Zaczęło się! Tuż po gongu ogłaszającym początek spotkania tych dwóch drużyn Sting niczym wściekły byk rzucił się na mniejszego i słabszego siłowo oponenta. Nie zwracał on uwagi na buczenie fanów i szybko udało mu się wejść z rywalem w klincz. Sami jeszcze nie wie co go czeka. Póki co nieudolnie próbuje się bronić przed moją inicjatywą, ale cóż on może zrobić ze swoją siłą koliberka? Używając większej siły i cholernie dużego doświadczenia niczym błyskawica zyskuje kontrolę nad rywalem doprowadzając go do narożnika. Klinczem walki nie wygram dlatego szybciutko zrywam go nie dając szansy zaskoczonemu Zyanowi na najmniejszy ruch. Wykorzystuję element zaskoczenia do szybkim, a zarazem mocnych uderzeń prosto z brzuch rywala. Kanadyjski zawodnik zgina się w pół i nie mogąc nic zrobić zdany jest na łaskę szaleńca... minuta ciszy dla tego Pana... dobra, już. Owładnięty złością i chęcią zwycięstwa chwytam oponenta za kark i razem z nim odchodzę na parę kroków do tyłu. Ten ciągle jest zgięty w pół, ale żeby upewnić się, że nic nie zrobi jeszcze kopię go dość mocno w brzuch. - Woooooooooooo!- dziki wrzask wydobywa się z moich ust i niczym błyskawicza ruszam w stronę lin. Odbijam się od nich i wracam do mojego rywala chwytając go za głowę i z całej siły uderzając nią w matę ringu! Running One-handed Bulldog zaaplikowany!



Do dopiero początek naszego starcia dlatego przeciwnik nie spędzi dużo czasu leżąc. Nie daję mu nawet chwili odpoczynku i bez chwili wahania pomagam mu wstać nieustannie uważając na kontrę ze strony Samiego. Młody mieszkaniec Kanady już na swoich nogach... jednak na świadomość w jego przypadku bym nie liczył. Po wcześniejszym uderzeniu nie jest on do końca 'trzeźwy' co szybko wykorzystuję. Obejmuję Zyana w pasie i od razu podnoszę delikatnie do góry podstawiając kolano pod jego... ekhm... kroczę. Ten bez większej trudności 'nadziewa' się na moją niespodziankę odskakując delikatnie do tyłu. Spokojnie czekam aż on przestanie trzymać się za swoje przyrodzenie i ponownie daję mu powód do przywitania się z matą wyskokując do góry i powalając go Dropkickiem. Mamy Inverted Atomic Drop & Dropkick Combo!-Woooooooooooo!

-------------------------------------

ilosc słów: 446, unikalnych: 294

Ilość słów sprawdzana na tej stronie- http://home.elka.pw.edu.pl/~ldylag/word_count.php

Legenda:
Akcja uniwersalna/bardzo słaba akcja
Słaba akcja
Normalna akcja
Signature Move*SM*/Silna akcja
Finishing Move**F**/Bardzo silna akcja

Tuż po udanym Dropkicku pomogłem wstać mojemu przeciwnikowi. Sami był delikatnie zamroczony co pozwoliło mi na wzięcie rozbiegu. Zanim jeszcze to zrobiłem dla pewności poczęstowałem Zayna dość soczystym kopnięciem prosto w brzuch. Bez owijania w bawełnę pobiegłem w stronę lin, odbiłem się od nich i wracając chwyciłem głowę rywala porywając ją w dół. Piękne Running DDT wykonane!



Potrzebując chwili wytchnienia błyskawicznie zmieniłem się z moim partnerem. Nabuzowany Dean szybko wszedł do ringu gotowy do akcji. Z diabelnym uśmiechem podbiegł do leżącego Samiego, a nastepnie ustawił go do pionu. Po kilku obelgach prosto w twarz zamroczonego oponenta Ambrose chwycił jego głowę i właściwie od razu podniósł go wysoko do góry wykonując wspaniały Suplex!



Młody Kanadyjczyk jest kompletnie w naszym świecie! Mox nie dawał za wygraną! On chciał aby Sami krwawił! On liczył na krew! Co za chory su****yn! Bez chwili wahania podbiega on do leżącego przeciwnika, chwyta jest włosy i zaczyna wściekle uderzać jego głową o matę ringu! Trwa to tak długo na ile sędzia pozwolił. Wystarczyło to jednak aby delikatnie naciąć czoło Zayna. Teraz wystarczyło tylko dokończyć dzieła. Zmasakrowany Sami został podniesiony przez Moxa tylko w jednym celu. Jest on teraz zgięty z głową pod pachą Deana. Nie mija 5 sekund, a jego głowa ponownie wita się z matą za pomocą Snap DDT w wykonaniu Ambrose'a!



Jonathan szybko zauważa krew na swojej dłoni. To powoduje, że ze złowieszczym uśmiechem podchodzi on do Stinga robiąc widowiskową zmianę właśnie tą zakrwawioną dłonią! Po arenie rozchodzi się przerażający śmiech, a Icon wchodzi do ringu. Podnosi on prawą rękę wysoko do góry, a nastepnie przyciska ją mocno do czoła leżącego Samiego zbierając krew! Kiedy już ilość czerwonego płynu na rękawiczce Stingera była wystarczająca, ten widowiskowo rozsmarował sobie ją na swoim białym makijażu co wywołało odruchy wymiotne u części oglądających. Nie robiąc sobie absolutnie nic z tej reakcji chwyciłem leżącego przeciwnika za pas od spodni oraz za kark i dosłownie rzuciłem nim w stronę jego narożnika aby pomóc w zmianie. Domyślałem się, że z wypoczętym PACiem nie będzie już tak łatwo. Po dość powolnej zmianie, drugi z rywali szybko ruszył w moją stronę. Najważniejsze jest pierwsze uderzenie... ten kto je zada ma już jakby z górki. Musiałem być pewny, że to będę ja. Kiedy więc brytyjczyk był już blisko i próbował uderzyć mnie prosto w głowę, ja pochyliłem się jednocześnie robiąc krok do przodu i unikając ciosu z jego strony. Nie tylko go ominąłem, ale teraz znajdowałem się za nim co dawało mi morderczą przewagę. Błyskawicznie wykonałem cios prosto w tył jego pleców co spowodowało jego zejście na kolana. Będąc ciągle za nim kopnąłem go kilkakrotnie w plecy powodując jego wyprostowanie się. W tym momencie niczym błyskawica podbiegłem do mojego narożnika robiąc zmianę z gotowym do akcji Deanem. On jedną nogą był już w ringu przez co jego wejście trwało sekundę. Tuż po tym ruszył on biegiem na klęczącego PACa wykonując Running Low Dropkick prosto w jego twarz! Kompletnie zamroczony PAC zrobił jedyną rzecz jaką mógł zrobić w tej chwili... zmianę! Zmęczony Sami nie był z tego powodu zadowolony, ale mimo wszystko wszedł do ringu ruszając szybko w stronę Deana. Widząc zamiary rywala, Ambrose zrobił to samo i już po chwili powalił wątłego Zyana za pomocą Running Clothesline! W tym samym czasie ja zeskoczyłem z ringu i przy buczeniu fanów chwyciłem swój czarny kij baseballowy. Unikając wzroku sędziego zakradłem się tuż za PACa, który zawieszony na linach odpoczywał w swoim narożniku. Nie tak łatwo chłoptasiu! Momentalnie przywróciłem go do świata żywych bardzo mocnym uderzeniem prosto w plecy z użyciem kija! Pod wpływem bólu on aż zeskoczył z apronu krzycząc z bólu i trzymając się za plecy. Kilkakrotnie uderzyłem delikatnie kijem o podłogę, a następnie z całej siły cisnąłem kijem prosto w czoło krzyczącego PACa! Uderzenie było tak mocne, że on aż upadł bezwładnie na podłogę. Ciągle unikając wzroku sędziego, który był zajęty pojedynkiem, odrzuciłem kij w stronę rampy. Kiedy ja kończyłem robotę, Dean Ambrose ustawił Samiego w narożniku pozwalając mi wejść do ringu. Mimo protestów sędziego dostałem się do ringu i biegiem ruszyłem w stronę narożnika, w którym Sami był oparty przodem do mnie. Dwa metry od niego wyskoczyłem wysoko w górę tylko po to, aby po chwili z wielkim impetem uderzyć ciałem prosto w rywala! Stinger Splash*SM*!



Tuż po tym wyślizgnąłem się z ringu, a Zayn pod wpływem uderzenia zaczął pokracznie iść w stronę gotowego Moxa, który momentalnie chwycił rywala w tylni Headlock, a następnie szybko podciął nogę kanadyjczyka i uderzył jego krwawiącą głową w matę! Headlock Driver**F**!



Mamy PIN! 1...2....3! Koniec walki! Panowie wspólnie świętują!